Midden veertig besloot Wim Beurskens te gaan schrijven. Zoeken in zijn eigen taal naar wat hij al zijn hele leven zoekt, als voorzitter van de Passiespelen, als huisarts, als lezer, als misdienaar, als reiziger en als theoloog. Wat dan? De zin van het bestaan, die we allemaal voelen, maar niet kunnen aanraken. In een woord: verlossing.

Na dat besluit heeft hij veel gevonden en ook opnieuw gevonden, gedurende ruim twee decennia werken aan een niet gering oeuvre van columns, essays, toespraken en gedichten. Inmiddels volgt een kleine schare lezers op de voet wat hij publiceert. Deze website maakt zijn werk nu toegankelijker dan ooit. Het is tegelijk een manier om de balans op te maken. Grofweg valt het oeuvre van Wim Beurskens in twee helften uiteen: persoonlijk en beschouwend.

In de Persoonlijke stukken waarin Wim zich van zijn meest kwetsbare kant laat zien. De beschouwende stukken halen hun inspiratie van de groten zoals Teresa van Avila en Dostojewski. Hier komen ook kerkelijke kwesties aan de orde.

Veel leesplezier.

Over Wim Beurskens

Geboren in Swalmen, 1953, en er opgegroeid.
Gymnasium aan het Bisschoppelijk College van Roermond, 1965-1971.
High school in Californië, in 1971-1972.
Van 1972 tot 1979 medicijnen gestudeerd aan de Katholieke Universiteit Nijmegen.
In 1980 associé in huisartsenpraktijk in Tegelen, sinds twee jaar als een eenmanspraktijk, met bovengemiddeld veel ouderen en allochtonen. Veel poliklinische psychiatrie en psychologie doet Beurskens zelf in zijn praktijk.
Van 1991 tot 1998 naar de universiteit in Nijmegen teruggegaan om er als theoloog af te studeren.
Sinds 1985 voorzitter van de Passiespelen.
In 1996 leider van het verzet tegen de herindeling van Tegelen bij Venlo.

• Facebook
• LinkedIn
• Twitter