De beschouwende stukken halen hun inspiratie van de groten zoals Teresa van Avila en Dostojewski. Hier komen ook kerkelijke kwesties aan de orde. Verhandelingen met een onmiskenbaar katholiek fundament, waar niettemin de wind van andere culturen en bijbehorende geloven doorheen waait. Want, volgens Wim Beurskens gaan alle wereldreligies over hetzelfde.

Zelfs in zijn beschouwingen over de wereld, vaak uitermate kritisch, is het goddelijke nooit ver weg; op het eerste oog afwezig, maar je voelt dat ook in die stukken er altijd een deur is naar een realiteit waar volstrekt anders wordt gedacht; waar wat je niet ziet is veel sterker is dan wat je wel ziet. Het complete oeuvre van Wim Beurskens kan gelezen worden als een ontdekkingstocht door die wereld. Die van het mysterie. Hoewel je deze dimensie in het westen nog maar moeilijk vindt, is ze elders in de wereld alomtegenwoordig en krachtig. En dat biedt hoop.

Thema's: essayfilosofiegeloofhindoeismeislamkatholicismekerkkritiekliteratuurmitmigop reistheologie

Column Beurskens: Last scraps from Regensburg

So Christianity isn’t unique only because of Jesus, but also because of its connection with Greek thought: those are extremely spectacular words from the mouth of the pope. The Church already has her hands full with the defense of what it claims about J

Lees verder

Column Beurskens: Het wonder

De kerkelijke procedure staat onder leiding van een dokter en wordt bijgewoond door een groot gezelschap aan getuigen, oversten van de orde, de bisschop en zijn staf, een notaris, een chroniqueur, burgerlijke overheid, etcetera. De dokter doet dat ingevol

Lees verder

De affaire Williamson

In de sacristie vlak voor de mis had men het over de affaire Williamson.Ik zei dat het wel een ongelukje zal zijn geweest. Een ambtenaar derde klasse in het Vaticaan zal niet hebben opgelet. Dat kwam me te staan op een aanval door de pastoor. Als de progressieven een stap fout doen, zijn ze ook…

Lees verder

Het nadir van de werkelijkheid

Als de geschiedenis zegt, dat de imitatio Christi een juweel van een tekst is lees ik hem kapot, zogezegd tot bloedens toe, totdat ik dat ook vind en de regels voor mij zó gaan stralen als anderen hebben gezegd, dat ze zouden moeten doen.

Lees verder

Column: Cynisme

Laatst hadden ze het in Nova over cynisme in de politiek. In verband ook met Obama. Er is daar vaak zo’n Amerika-commentator, Maarten van Rossum, en hij kan er wat van. Bovendien is hij nog erg grappig ook. En Barack Obama heeft het zelf regelmatig over het cynisme. Niemand geloofde dat hij gekozen zou kunnen…

Lees verder