In de Persoonlijke stukken waarin Wim zich van zijn meest kwetsbare kant laat zien, verhaalt over zijn eigen leven en herinneringen uiteengerafeld worden. Ze gaan over zijn familie in het hier en nu, waar zowel verdriet als geluk nooit ver zijn. Waar dood en leven zich manifesteren in dat onnavolgbare samenspel, soms heel direct in toespraken bij dierbare overledenen.

Thema's: familiegeloofislamkatholicismekerkkritiekop reispassiespelenpoezietheologietijdschriftinspiratie

Jan van Avesaath, in memoriam bij zijn uitvaart

Donderdag, 17 februari 2022 Beste mensen, Als ik ’s avonds laat terug kwam van het werk, dan hoorde ik vaak binnen enkele minuten de poort gaan en dan kwam Jan, … hallou, gooienaovindj. Doe hubs de auto neet aafgesjlaote, woe zien de sjleutels … en dan dronken we nog een glaasje wijn. We hebben ons…

Lees verder

Harrie Beurskens, uitvaart

In memoriam in de kerk van de Heilige Lambertus in Swalmen door Wim Beurskens. Harrie Beurskens was een vriend, reisgenoot en neef van de samensteller  van deze website. Woensdag 21 juli 2021 Beste mensen, De vorige week vertelden de dokters aan Har dat ze aan een nieuwe bloeding niets meer zouden kunnen doen. Soms was…

Lees verder

Woorden van afscheid voor Ruud Linssen

Van het concert des levens krijgt niemand een program. Als ik één van mijn stukken zo was begonnen had Ruud er meteen een rode streep doorheen gehaald. Te truttig. Maar hoe waar is het voor hem geworden!

Lees verder

Carnaval 2020

Hoe komt het toch dat in katholieke gebieden Carnaval wordt gevierd en in protestantse niet? En dat een protestant die toch Carnaval wil vieren helemaal naar het zuiden moet afreizen? Dat is een heel verhaal. De katholiek legt de lat in zijn bestaan heel erg hoog en hij weet dat hij die hoogte niet kan…

Lees verder

Rozenkrans

Als ik tegenwoordig een rozenkrans wil beginnen gaat ofwel de bel aan de voordeur, ofwel komt er iemand achterom binnen, ofwel er gaat één van de telefoons. Nog voordat ik een tientje af heb. Hoe komt dat nou toch? Na mijn pensionering wilde ik als kluizenaar een contemplatief leven gaan leiden. Mijzelf voorbereiden op de…

Lees verder

Toespraak Passiespelen Allerzielen 2018

Wim Beurskens heeft zijn functie als voorzitter van de Passiespelen neergelegd, hij is benoemd tot ere-voorzitter. Hij hield onderstaande toespraak bij de bijeenkomst van de Passiepspelers tijdens Allerzielen in 2018. Foto: Wim Beurskens tijdens de bijeenkomst van de Passiespelers. Door: Laura Bremmers-van Boekhold / ElBre fotografie Beste mensen, meneer de voorzitter, Dat klinkt op een…

Lees verder

Carnaval 2018

Vanmiddag had ik eigenlijk naar de Boerenbruiloft gemoeten, maar de televisie is al Carnaval genoeg. De tekst van de Gooise matras over Carnaval dezer dagen is dat het steeds schunniger wordt. Bovendien wordt er gespot met de me-too-discussie. Of die Carnavalsvierder dat wel kan verantwoorden … vraagt de journalist streng. Je moet inderdaad naar de Carnaval toe…

Lees verder

Een oud beeld

Herinneringen, vooral oude herinneringen, komen vaak in beelden. Wat er vóór en na het beeld gebeurde is in het duister van de geschiedenis verdwenen. Soms komt het als je ouder wordt helderder en met kracht terug. En dan kun je er maar beter over schrijven dan erover praten. Zoals toen ik op de WC zat….

Lees verder

Toespraak Passiespelen 2017

Traditioneel komen de medewerkers van de Passiespelen elke Witte Donderdag bij elkaar in Tegelen. De toespraak van voorzitter Wim Beurskens op 13 april 2017. Er zijn tekenen in onze maatschappij die er duidelijk op wijzen dat het verhaal van Jezus meer actueel is dan ooit. Je hoort overal om je heen dat we in een…

Lees verder

Afscheid Jan Vullings

29 januari 2017, crematorium Kitskensdal Ut begint op te sjeete … zei Jan toen hij zijn einde voelde naderen. Dat kon hij onder ogen zien. Hij was trots op zijn verleden als marinier. Met die principes moest je het leven te lijf gaan. En dan was je altijd wunschlos glücklich. Jan klaagde nooit … Jao,…

Lees verder