In de Persoonlijke stukken waarin Wim zich van zijn meest kwetsbare kant laat zien, verhaalt over zijn eigen leven en herinneringen uiteengerafeld worden. Ze gaan over zijn familie in het hier en nu, waar zowel verdriet als geluk nooit ver zijn. Waar dood en leven zich manifesteren in dat onnavolgbare samenspel, soms heel direct in toespraken bij dierbare overledenen.

Thema's: familiegeloofislamkatholicismekerkkritiekop reispassiespelenpoezietheologietijdschriftinspiratie

Column Beurskens: Vakantie

Veel mensen voelen zich schuldig als ze vrij hebben. Ze vinden zich lui. Dat idee komt niet van onze Westerse prestatiemoraal, die hele culturen en rassen als lui heeft bestempeld.

Lees verder

Geestelijke crises

Als ik in de pauzes van mijn crisis wat bij kwam, ging ik regelmatig voor een dag naar Londen om aan de Charing Cross Road en de Tottenham Court Road boeken te kopen. Daar liep ik dan de schappen langs om te zoeken naar teksten, die beschr

Lees verder