persoonlijk
In de Persoonlijke stukken waarin Wim zich van zijn meest kwetsbare kant laat zien, verhaalt over zijn eigen leven en herinneringen uiteengerafeld worden. Ze gaan over zijn familie in het hier en nu, waar zowel verdriet als geluk nooit ver zijn. Waar dood en leven zich manifesteren in dat onnavolgbare samenspel, soms heel direct in toespraken bij dierbare overledenen.
Thema's: familiegeloofislamkatholicismekerkkritiekop reispassiespelenpoezietheologietijdschriftinspiratie
Paula in memoriam, 5 Mei 2012
Het is vandaag Bevrijdingsdag en Paula heeft in haar hele bestaan proberen te geloven, dat zij bij haar sterven zou ingaan in een nieuw leven, een bevrijding van alle lijden. Een dag waarop Jezus alle tranen van de ogen zal afwissen. Laatst moest zij een bijdrage leveren aan een boekje waarin mensen getuigen van de…
Column: Iranzu
Deze week ben ik in Iranzu, een oud cisterciënzer klooster uit de twaalfde eeuw rondom een kapelletje dat er in de elfde eeuw al stond. Buiten is er niets, geen mensen of huizen althans, want het klooster ligt in een eenzame kloof tussen ontoegankelijke bergen en de smalle weg ernaartoe gaat voorbij het klooster over…
Gedicht: Pasen 2011
Dankbaar Niet lang geleden vond ik hem, Op het internet, zomaar ineens, Na bijna veertig jaar een vage foto, Maar zeker wist ik dat hij het was. Bij een reünie van onze Amerikaanse tijd Had niemand hem gevonden, Nergens zelfs nog maar een teken, Alsof zijn leven nooit meer was opgemerkt. Totdat later iemand zei,…
Grote column: Rosenmontag
Van beneden komen de geluiden van de Zoepkoel, de “zuipkuil,” een hoogtepunt in het Venlo van de dolle dagen. Ja, het is Carnaval. Ik heb mij dit weekend een wedergeboorte beloofd. Het is tenslotte feest. Zijne Majesteit ontmoeten zoals Teresa van Avila Hem zag. Na de Passiespelen wilde het maar niet vlotten, ook al omdat…
Column: Vertrouwen
Dit jaar met Kerstmis kon ik maar geen thema voor mijzelf vinden, totdat ik vanmiddag een pakket met net aangekomen boeken zag liggen. Eén er van is … faith in divine unity and trust in divine providence … van Abu Hamid al-Ghazali. Ik heb het al bijna een jaar geleden besteld op voorintekening en nu…
Passiespelen 2010 (recensie van de voorzitter)
Het klappen begint te vroeg vandaag. Lazarus moet een goed heenkomen zoeken voor de aanstormende jeugd, die opkomt op de cue van het applaus. De klokken van de kerken zijn daarom nu maar af en toe even te horen boven de ovatie uit. Anders lijken zij eerst nog instemmend hun zegen te willen geven over…
2010 slottoespraak voor Passiespelers Doolhof
Vanavond laten we een stukje van onze ziel in de Doolhof achter, voorgoed. En als we over enkele dagen nog eens hier binnen wandelen, dan kunnen we die ziel hier niet meer terugvinden. Veel zal al zijn opgeruimd, de herfstbladeren waaien rond, het decor is niet meer te herkennen, de tempels hernemen hun oude macht…
Toespraak Passiespelers
September 2010 Bij de laatste voorstelling van de Passiespelen in 2010 hield voorzitter Wim Beurskens een toespraak voor de spelers. Hij treft het gevoel dat die dag in het Tegelse openluchttheater hangt: alles gaat voorbij. Maar: er is meer. Lees.
Wie mag er tot de communie? Aanvulling.
De pastoor van Reusel heeft geweigerd de communie te geven aan de prins Carnaval die praktiserend homoseksueel is. In feite hoeft er niets te worden aangevuld aan het stukje over gescheidenen die de communie wordt geweigerd, want het gaat over hetzelfde. Het is jammer dat de publieke discussie zich beperkt tot de visie van de…
Column: In de Bóbbel
Vandaag rijd ik met de trein naar de Moeder Gods Sterre der Zee in Maastricht. Het landschap buiten is donker en wit met zwarte bomen. Alle leven is eruit geweken en er hangt een ijskoude nevel. Gisteren was ik somber, omdat de kerstboom moest worden afgebroken. De beeldjes weer in de doos en het kribje…