Mit mig: Beurskens over Gerard Reve

Een citaat uit het boek van Beurskens: ‘Mit mig. De zoektocht naar het groene stokje van geluk.’ Over Gerard Reve.

‘Een bevriend psychiater heeft Gerard Reve eens aangeraden zijn neurose te vermunten. Er zou geld mee te verdienen zijn. Dat was achteraf een gouden tip. Er zijn maar een paar schrijvers die in Nederland met hun werk de kost kunnen verdienen. Reve is daar één van. Iemand wilde hem eens met goede raad van dienst zijn. Reve vraagt hem dan of hij ook in de gevangenis heeft gezeten, ook met een psychose in een psychiatrische inrichting opgesloten is geweest, en anders wat hij eigenlijk moet. Zijn ex-vrouw woont nog in Amsterdam, maar toen hij met Tijgertje de grote kerk in liep maakte hij pas geschiedenis. Het hele land was getuige. Als minister Klompé een kus krijgt is dat iets voor het filmarchief. Vooral de degelijke huisvrouw leest zijn boeken, zoals hijzelf zegt. Een woord pornografie heeft hij nog nooit geschreven. Vanuit een Marxistisch gezin is hij katholiek geworden. Het land is nog verdeeld of hij het meende en nog meent of niet. Er zijn volgens hem katholieke dieren en niet-katholieke dieren. Veel dieren zijn een twijfelgeval, maar de raaf en de papegaai zijn in ieder geval katholiek. Toch zijn echte katholieken ervan overtuigd dat hij het meent. De fles bezorgde hem ooit een delirium, maar is toch zijn trouwe kompaan gebleven. Talloze malen overwoog hij de zelfmoord, ook publiekelijk, te pas en te onpas, … ik wil dood …, maar toen hij het aan het hart kreeg, heeft hij zich toch naar een Eerste Hulp gespoed, waarna hij enkele omleidingen kreeg.

Mijn ontmoeting met Reve was naar men zegt tekenend en daarom schrijf ik ze hier op. Hij bezocht Tegelen voor een lezing en was mede overgehaald door de belofte, dat hij de dag erna rond geleid zou worden door enkele kloosters. Dit zou ik dan doen, omdat ik dat als huisarts van de zusters geregeld kon krijgen. Na een drankorgie tot vijf uur in de ochtend na afloop van de lezing en naar verluidt aanvallen van razernij tegenover mede-artiesten begon hij de dag met uren te laat te komen. Diverse leden uit het beoogde gevolg waren toen al met het schuim op de mond huiswaarts gekeerd. Hij begon met de abt van de Trappisten mee te delen dat hij vaak over zelfmoord had gedacht. Eén keer had hij de daad bij het woord gevoegd door van een brug af te springen. Helaas was hij vergeten dat hij kon zwemmen, waarop de abt antwoordde dat het leven inderdaad van kleinigheden aan elkaar kan hangen. In een ander klooster vroeg hij zich hoorbaar af of de ons rond leidende Duitse pater misschien was ingetreden, omdat hij bij de nazi’s was geweest. Deze man heeft nooit meer over het bezoek van Reve willen spreken. Tussendoor vertelde de volksschrijver in de auto over het nieuwe dogma, dat de paus nog in pectore zou houden: de Moeder Gods is de vierde persoon van de Drie-eenheid. En over zijn proces van godslastering, toen hij God een muisgrijze ezel had genoemd -en de rest. Dat bisschop Zwartkruis had gezegd dat iemand die zo’n mooie dingen kon schrijven toch niet slecht kon zijn. Toen was het pas goed beginnen te lopen met de verkoop van zijn boeken, stelde hij voor de zoveelste maal vast.