Druk op enter om de resultaten te tonen of ESC om te annuleren.

Na een groots seizoen (Passiespelen)

Column voor PassieNova, magazine voor Passiespelers.

Het seizoen 2015 is voor mij aan alle kanten heel bijzonder geweest. Op de eerste plaats natuurlijk vanwege de beoordeling van de voorstelling door het publiek. De Doolhof 2015 was een gebeurtenis, nog meer dan anders. De vonk is overgeslagen en dat is toch wat we zo graag willen. Datgene waar zoveel mensen naar hebben gezocht in de geschiedenis was er ook bij ons in Tegelen. Het wonder van de overdracht is gebeurd. Je merkte soms een zekere sprakeloosheid bij de mensen, een verwondering die geen woorden vond. Dat komt door het verhaal zelf maar ook door jullie fantastische prestatie. Dit verhaal heeft altijd het laatste woord en dat hebben jullie over kunnen brengen. Ondanks al die al die bijzondere, soms heel droevige, gebeurtenissen in de Doolhof deze zomer of misschien wel dankzij.

Zelf ben ik ook heel dichtbij het verhaal geweest. Dat probeer ik altijd, maar nu was het zeker … je hebt alles geprobeerd en je komt nu pas bij mij? … zegt Jezus ergens. Laat op de avond in de stromende regen, in een schommelende ziekenauto – ik wil niet dramatiseren – heb ik eens de Doolhof verlaten. De ziekenauto was er al zo vaak geweest. Nu Uzelf? … zeiden de ziekenbroeders, die ik ken van mijn werk. Dan is het moeilijk bij de les te blijven en overal Jezus achter te zien en met Hem te blijven praten. Maar de passiespelen van dit jaar maakten dit wél gemakkelijker.

Zij zijn een dagelijkse, ontroerende steun, nu ik mijn praktijk grotendeels moet neerleggen. Het bestuur heeft mij vrijgesteld van alle dagelijks werk in de afwikkeling van het seizoen en daar ben ik dankbaar voor. De passiespelen gaan over het hele menselijke bestaan, over alles. Vaak heb ik deze zomer bij de spelen gezeten met een existentiële stoornis in de gezondheid. Als ik nu de DVD bekijk weet ik nog eens hoe waar en hoe mooi zij waren. Zij zijn een grote troost. Als je het verhaal van Jezus echt begrijpt is er eigenlijk nooit een probleem en aan dat besef hebben jullie bijgedragen. En dat is een teken dat nooit verdwijnt en altijd blijft.